Nihayet 1906’da stajyer seçme sınavına girmesine izin verilmesiyle Pelletier, psikiyatri diplomasına sahip ilk Fransız kadın olur. Yani, neredeyse. Kayıtlara bakılırsa sınavı hic geçmemiş gibi görünür. Yine de bir şirket doktoru olduktan sonra, önce Sosyalist Parti (o dönemki adıyla İşçi Enternasyonali Fransa Bölümü) ardından Komünist Parti bünyesinde siyasi bağlılığını sürdürür.

Kadın davasının radikal aktivisti, kısa saçları ve pantolonuyla Pelletier, “dantelli feministler” olarak adlandırdıklarıyla dalga geçer. Radikal onun için yetersiz bir ifadedir. Biraz bile kadınsı görünen her şey, hatta hamilelikler bile, ki annesi bir düzine kadar yaşamıştır, ona tiksindirici gelir. Tıpkı George Sand, Marie-Rose Astié de Valsayre, Violette Maurice ve Rosa Bonheur gibi Madeleine de kadınların pantolon giyme hakkını savunur, ancak çok daha güçlü bir şekilde.

Kadınların izin almadıkça pantolon giymesini yasaklayan 1800 tarihli Paris Emniyet Müdürlüğünün kararına özetle şu şekilde cevap verir: “Erkekler cinsel organlarını gösterecek şekilde pantolon giymeye başladıklarında ben de elbise giyip göğüslerimi göstereceğim.” Dar kesim pantolonların gelişini hayal bile etmemiş olsa gerek… 

Durum ne olursa olsun, Madeleine Pelletier yolunu seçmişti: Geceleri yasadışı olmasına rağmen kürtaj yaptıran kadınlarla tanıştığı işçi mahallelerinde çalışacak, yoksul insanlarla ilgilenecekti. Kanunen “kürtaj suçu” olarak nitelendirilen hamileliğin sona erdirilmesini teşvik eden ilk feminist olan Pelletier, 1939’da erkek kardeşi tarafından tecavüze uğramış bir genç kızın kürtaj olmasına yardım ettiği suçlamasıyla tutuklandı. Madeleine için verilen ceza hapis değil, akıl hastanesine yatırılmaktı. Götürüldüğü yerde, birkaç ayın sonunda vasküler bir yaralanma sonucu hayatını kaybetti.